O

şimdi günlerden bir hiçliğin ortasında kocaman bir hiç. bizi hayata bağlayan her şeyi geride bırakmış ilerliyoruz bir başka hiçliğe ve bir umut yenilerine. içimizi saran umut bizi her yeniye bir adım daha yaklaştırıyor.
Kİ bazen öyle yaklaşıyoruz ki, o sanıyoruz.bu sefer o.
duymak istediğimiz her şey söylenmiş, görmek istediğimiz her şey önümüzde ve konuşmak istediğimiz her şey konuşulmuş. oldu zannediyoruz. tüm parçalar yerli yerinde kimi sıkışık belki kimi yetersiz ama oldu.
 buna inandırılıyoruz.
hatta en zoru mantığın o haykıran sesini susturmaktır ama o bile sessiz. duyguların sana yapman gerekenleri söylüyor. yapıyorsun.! kalbin hazır sevdi sevecek.! bağlandın bağlanacaksın.! rüyadasın değil mi.?
her şeyin iyiye gittiği bir yer hayalinde.
AMA bir an geliyor. UYAnıyorsun! tüm dünya sana karşı, her şey üstüne geliyor. kalbini sıkıştırdıkça sıkıştırıyor duyguların. mantığın çığlık çığlığa.
  umudun.. o artık yok.
 ve sonra izin veriyorsun gözlerine.
kapansın.
sonrası KARANLIK...